บทที่ 55 ตอนที่ 55

“ฉันจะออกไปรอที่หน้ารั้ว แกรีบเอามาให้ฉันภายในห้านาทีนี้ เข้าใจหรือเปล่า”

สุพรรษายิ้มร้ายกาจยามพูดประโยคสุดท้ายกับคนปลายสายที่กำลังสนทนาด้วย

“ดี...ดีมาก” คนที่ใบหน้าเปื้อนยิ้มกดตัดสายสนทนา ก่อนจะรีบเดินออกจากมุมลับตาคนที่ใช้เร้นกายคุยโทรศัพท์ เพื่อเดินออกไปยังหน้ารั้วบ้านตามที่ได้นัดหมายเอาไว้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ